25η Μαρτίου 2012 , η παρέλαση μετατρέπεται σε αυτό που το αστικό κράτος ήθελε πάντα, σε μια επίδειξη σιδερένιας πειθαρχίας. Σιδερένια περιφράγματα παντού, χιλιάδες αστυνομικοί, ασφαλίτες, διμοιρίες των ΜΑΤ, ομάδες ΔΙΑΣ, επίλεκτοι της ΟΠΚΕ πανέτοιμοι και οπλισμένοι απέναντι στον εσωτερικό εχθρό , τον λαό.
Οι αρχές της πόλης, όχι μόνο δεν ντρέπονται να απαιτούν φόρο τιμής από την νέα γενιά που καταστρέφεται, όχι μόνο αδιαφορούν για τον σιδερόφραχτο κλοιό αλλά κορδώνονται και απαθανατίζονται στους τηλεοπτικούς φακούς κάνοντας προκλητικές δηλώσεις για καταστροφικές δυνάμεις που επιβουλεύονται τον νόμο και την τάξη, εννοώντας τον αντιστεκόμενο λαό.
Η παρέλαση στέφθηκε με πλήρη επιτυχία, δύο συλλήψεις διαδηλωτών και ένας τραυματισμός .
Το μήνυμα σαφές. Όσοι δεν σκύβουν το κεφάλι στην επίθεση κοινωνικής ερήμωσης, όσοι δεν αποδέχονται την αφαίρεση κάθε οικονομικού και κοινωνικού δικαιώματος, θα αντιμετωπίσουν το σιδερένιο ρόπαλο της εξουσίας… που δείχνει πια το πραγματικό της πρόσωπο. Ο τρι-κομματικός θίασος πιστός υπηρέτης των διεθνών τοκογλύφων δανειστών της Ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ ποινικοποιεί το αυτονόητο δικαίωμα του λαού να διαδηλώνει , ξεπερνώντας ακόμα και στρατιωτικές δικτατορίες.
Μέσα σε πρωτοφανές κλίμα αστυνομοκρατίας με δεκάδες ασφαλίτες και ένστολους στην αίθουσα του δικαστηρίου οι 2 συλληφθέντες διαδηλωτές καταδικάζονται. Ήταν μια απόφαση εκδικητική και παραδειγματική που είχε ήδη είχε παρθεί και δεν αφορούσε καν το γελοίο κατηγορητήριο της αντίστασης κατά της αρχής , αλλά το δικαίωμα στη διαμαρτυρία και τη διαδήλωση. Οι μάρτυρες κατηγορίας ήταν αποκλειστικά αστυνομικοί οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι δέχθηκαν επίθεση, ενώ οι δικαστές δεν έλαβαν υπόψη ούτε τους αυτόπτες μάρτυρες υπεράσπισης ούτε το φωτογραφικό υλικό.
Σε μια περίοδο που η σιδερένια μπότα των μνημονίων της συγκυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ έρχεται να καθυποτάξει τους εργαζόμενους στη βάρβαρη πολιτική της φτώχειας, της πείνας, της εξαθλίωσης, της απόλυσης και της ανεργίας, η βία, η κρατική καταστολή, ο αυταρχισμός και οι διώξεις αναδεικνύεται ως μοναδικό τους στήριγμα για να επιβάλουν τον κοινωνικό μεσαίωνα.
Το κράτος γίνεται προαγωγός παραδειγματικής βίας. Η χειρότερη βία όμως δεν είναι η σωματική και ορατή βία, αλλά η βία σαν κύρια οικονομική δύναμη που είναι σύμφυτη στις καπιταλιστικές εκμεταλλευτικές σχέσεις, η βία που παράγει τη φτώχεια και καθιστά περιττό ένα κομμάτι της ανθρωπότητας, η βία των «περιφράξεων» των δημόσιων αγαθών, η βία της αχαλίνωτης λεηλασίας της φύσης και του πλούτου της .
Δεν μπορείς να πάρεις τον νόμο στα χέρια σου, υποστηρίζουν αυτοί που νομοθετούν και εξουσιάζουν. Μπορούμε , όμως, να πάρουμε τη ζωή μας, αυτό δεν μπορεί να μας το απαγορέψει κανείς.
Κι αυτό είναι που φοβούνται εν τέλει…
Όταν η οργή, η αγανάκτηση, η αποφασιστικότητα που πλημμυρίζει τους δρόμους , καταφέρει να υπερνικήσει τον φόβο, τότε θα έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα και ο χρόνος θα μετράει αντίστροφα.
Μπορούμε να νικήσουμε – μπορούμε να τους σταματήσουμε .
Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ & ΠΟΡΕΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΑΠΡΙΛΗ
11.00πμ , Κεντρική πλατεία Λάρισας
αντιεξουσιαστική μαθητική κίνηση, αντιρατσιστική πρωτοβουλία λάρισας,
ιός κοινωνικής απελευθέρωσης(ι.κ.α.), ιός βιοχημείας, ντόπιοι ξένοι
